ನಮ್ಮ ಕೈ ಬೆರಳುಗಳ ಹೆಸರೇನು? ಅಂಗುಷ್ಟ, ತರ್ಜಿನಿ, ಮಧ್ಯಮ,ಅನಾಮಿಕಾ ಮತ್ತು ಕನಿಷ್ಟ.
ಜಗತ್ತಿಗೇ ಯೋಗ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಾಯಾಮದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ತಿಳಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಖ್ಯಾತಿ ಭಾರತೀಯರದು. ಆದರೆ ಯಾಕೋ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರಿಗೆ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಡ್ಡೆ. ಇದಕ್ಕೆ ನಾನೇ ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆ. ಮೈಸೂರಿಗೆ ಹಲವಾರು ವಿದೇಶೀಯರು ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸದ ತರಬೇತಿಗೆಂದು ಸಾಕಷ್ಟು ಖರ್ಚು ಮಾಡಿ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಯೋಗ-ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ-ಧ್ಯಾನ-ಮುದ್ರೆ ಇತ್ಯಾದಿ ವಿದ್ಯೆ ಕಲಿತು ಮರಳುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಸ್ಥಳೀಯರಾದ ನಾವು, ಯಾರಾದರೂ ಉಚಿತ ತರಬೇತಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಏರ್ಪಡಿಸಿದ್ದಾಗಲೂ ಕೂಡ "ಸಮಯದ ಅಭಾವ...ಮಕ್ಕಳ ಶಾಲಾಸಮಯಕ್ಕೆ ತೊಂದರೆ...ಆಫೀಸಿನ ಕೆಲಸ" ಇತ್ಯಾದಿ ನಾನಾ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಲು ಮನಸ್ಸು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ!
ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನಮ್ಮ ಶರೀರದ Nuts and Bolts ಗಳು ಸುಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರುತ್ತವೆಯೇ ಅಲ್ಲಿಯ ವರೆಗೆ ಈ ರೀತಿಯ ನೆಪಗಳು ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಸಿಗುತ್ತವೆ. ಆದರೆ, ನಲವತ್ತು ದಾಟಿದ ಮೇಲೆ, ಚಾಳೀಸ್ ಕನ್ನಡಕ ಮೂಗಿನ ಮೇಲೆ ಕಂಗೊಳಿಸುವಾಗ, ಮಂಡಿಯ ಮೂಳೆಗಳು ಅಸಹಕಾರ ಚಳುವಳಿ ಹೂಡಲಾರಂಭಿಸಿದಾಗ ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸದ ಕಡೆಗೆ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ಗಮನ ಹರಿಸುತ್ತೇವೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಈಗ ನಾನು ಭಾಗವಹಿಸುತ್ತಿರುವ ಯೋಗ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ ತರಗತಿಗಳಲ್ಲಿ ನಿವೃತ್ತಿ ಆದವರು ಮತ್ತು ಮಧ್ಯ ವಯಸ್ಸಿನವರೇ ಜಾಸ್ತಿ. ಅಲ್ಲೂ ಮಹಿಳೆಯರೇ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಿದ್ದಾರೆ!
ಈವತ್ತು ನಮ್ಮ ತರಬೇತುದಾರರಾದ ಯೋಗ ಶಿಕ್ಷಕರು ಕೇಳಿದ ಒಂದು ಸರಳ ಪ್ರಶ್ನೆ ಹೀಗಿತ್ತು. " ನಮ್ಮ ಕೈ ಬೆರಳುಗಳ ಹೆಸರೇನು? " ಇದ್ಯಾವ ಮಹಾಪ್ರಶ್ನೆ ಎಂದು ನಾವು "ಹೆಬ್ಬೆರಳು, ತೋರುಬೆರಳು, ಮಧ್ಯಬೆರಳು, ಉಂಗುರಬೆರಳು, ಕಿರುಬೆರಳು" ಎಂದು ಕೋರಸ್ ನಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಿಸಿದೆವು.
ನಮ್ಮ ಯೋಗ ಶಿಕ್ಷಕರು ಇದನ್ನೊಪ್ಪದೆ, "ನಾವು ಯಾರನ್ನೋ ಉದ್ದೇಶಿಸಿ, ಹಸ್ತವನ್ನೇ ತೋರಿಸಿದಾಗ, ಎಲ್ಲಾ ಬೆರಳುಗಳು 'ತೋರು ಬೆರಳು'ಗಳಾಗುವುದಿಲ್ಲವೇ ? ಹತ್ತೂ ಬೆರಳುಗಳಿಗೆ ಉಂಗುರವನ್ನು ಹಾಕುವವರು ಇಲ್ಲವೆ?" ಎಂದಾಗ ಪೆಚ್ಚಾದೆವು. ಅಂತೂ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಸರಿಯಾದ ಉತ್ತರ "ಅಂಗುಷ್ಟ, ತರ್ಜಿನಿ, ಮಧ್ಯಮ,ಅನಾಮಿಕಾ ಮತ್ತು ಕನಿಷ್ಟ' ಬೆರಳುಗಳು.
ಬಲಿತ ಮರಗೆಣಸನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ತೊಳೆದು, ಸಿಪ್ಪೆಯನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಶುಚಿಗೊಳಿಸಿದ ಮರಗೆಣಸಿನ ಹೋಳುಗಳನ್ನು ನೀರು ಹಾಕಿ ರುಬ್ಬಿ ಅಥವಾ ಕ್ರಷ್ ಮಾಡಿ ಹಾಲನ್ನು ತೆಗೆಯುತ್ತಾರೆ. ಈ ಹಾಲನ್ನು ಕಡಾಯಿಯಲ್ಲಿ 4 ತಾಸು ಇರಿಸಿದಾದ ಪಿಷ್ಟದ ಅಂಶವು ಪಾತ್ರೆಯ ತಳದಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹವಾಗಿ ನೀರು ಮೇಲೆ ನಿಂತಿರುತ್ತದೆ. ನೀರನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಿ, ಶೋಧಿಸಿದಾಗ ಮರಗೆಣಸಿನ ಹಿಟ್ಟು ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ತಕ್ಕುದಾದ ಸಬ್ಬಕ್ಕಿ ತಯಾರಿಕೆಯ ಯಂತ್ರದ ಮೂಲಕ ಹಾಯಿಸಿ ಕಾಳುಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿ ಒಣಗಿಸಿದಾಗ ‘ಸಬ್ಬಕ್ಕಿ’ ಸಿದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ.
ಇನ್ನೂ7 ಗಂಟೆ ಆಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ‘ ದಂಟೀನ್ ಸೊಪ್ಪ್….ಪಾಲಾಕ್ ಸೊಪ್ಪ್…ಮೆಂತ್ಯ ಸೊಪ್ಪ್ … ” ಎಂದು ರಾಗವಾಗಿ ಹಾಡುತ್ತ ತರಕಾರಿ ಗಾಡಿಯನ್ನು ತಳ್ಳುತ್ತಾ ಬರುವ ಹೆಂಗಸೊಬ್ಬರು. ಹಿಂದಿನ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಅವರ ದನಿ ಕೇಳಿಸಿದೊಡನೆ, ನಮ್ಮ ಎರಡು ವರ್ಷದ ಮಗ ಅದನ್ನು ಅನುಕರಿಸಿ ತಾನೂ ‘ಸೊಪ್ಪಿನ ಹಾಡು’ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಇದಾದ ಮೇಲೆ ‘ಹಳೆ ಪಾತ್ರೇ….ಹಳೇ ಪೇಪರ್….’ ಎನ್ನುವ ವ್ಯಾಪಾರಿ, ರಂಗೋಲಿ ಪುಡಿ ಮಾರುವವಳು,, ಆಯಾ ಸೀಸನ್ ನಲ್ಲಿ ಕರಬೂಜ, ಸೀಬೆ ಹಣ್ಣು, ಮಾವಿನಹಣ್ಣು, ಕಡಲೇಕಾಯಿ ಮಾರುವವರು …. ಇವರೂ ತಮ್ಮ ತಳ್ಳು ಗಾಡಿಗಳ ಸಮೇತ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗುತ್ತಿದ್ದರು. ..
ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ನನಗೆ ಉದ್ಯೋಗ ನಿಮಿತ್ತ, ಪರದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾದ ಸಂದರ್ಭಗಳು ಬಂದಿದ್ದುವು. ಯಾವುದೇ ಪರದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೊರಡುವ ಮೊದಲು ಆ ದೇಶಗಳ ರೀತಿ-ರಿವಾಜು, ಶಿಷ್ಟಾಚಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪವಾದರೂ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ತಿಳಿದಿದ್ದರೆ ಅನುಕೂಲ ಮತ್ತು ನಾವು ಅಲ್ಲಿ ಬೆಪ್ಪುತಕ್ಕಡಿಯಂತಾಗುವ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನು ತಡೆಯಬಹುದು. ಈ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಮೈಸೂರಿನ ಪುಸ್ತಕ ಮಳಿಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರವಾಸ ಕಥನಗಳಿಗಾಗಿ ಹುಡುಕಿದಾಗ ನಾಗತಿಹಳ್ಳಿಯವರ ಪ್ರವಾಸ ಕಥನವಾದ ‘ಅಯನ’ ಲಭಿಸಿತ್ತು, ಅದನ್ನು ಕೊಂಡು ಓದಿದ್ದೆ. ಅವರ ಹಾಸ್ಯಭರಿತ ಶೈಲಿಯ ನಿರೂಪಣೆ ಬಹಳ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು. ಆಮೇಲೆ, ಅವರ 
